ایشششش

یه دختره هست تو فیسبوک به نام زهرا فخرایی که همه میگن وای تو چقدر عزیزی و چقدر نانازی و اینا. از خونه و زندگیش عکس میذاره و میگه آره الان دارم میرم لب دریا و داره تو زندگی بهم خوش میگذره و من اله خوشبختم و بله چنین و چنانم. ملت هم میریزن تو صفحه اش و قربون صدقه اش میرن چه جور. ولی من نمیدونم چرا خوشم نیومد. نمیدونم چرا فکر کنم برای این که از قماش خودمه و فکر میکنم داره خودش رو برای ملت لوس میکنه. آخه من تو این جور محیطا بودم و از نزدیک میشناسمون و میدونم که چه جور چیزایی بین شون وجود داره. حداقل میدونم که تنها چیزی که وجود نداره همون صفا و صمیمیته. خلاصه که وقتی میبینم که داره ادای سادگی در میاره و البته چاره ای هم نداره و همه آدم مهما میان براش پیام میذارن و قربون صدقه اش میرن خیلی حرصم در میاد. از فرهمند علی پور و محمود فرجامی تا خارخاسک هفت دنده و هر کی که بگی. واسه همه هم یا عروسک درست میکنه و یا نقاشی میکشه. خیلی خودش رو داره لوس میکنه. Me and nothing else...